در ساختمان های با طول مسیر قائم حرکت بیش از ۷ متر از کف ورودی اصلی( معمولا بیش از سه طبقه) نصب آسانسور الزامی می باشد.

در ساختمان های با طول مسیر بیش از ۲۸ متر نصب ۲ آسانسور الزامی می باشد.

در کلیه ساختمان های با طول مسیر بیش از ۲۱ متر باید حداقل یک دستگاه آسانسور مناسب حمل بیمار( برانکاردبر) تعبیه شود. این آسانسور باید با علامت مخصوص قابل روئیت بوده و به تمام طبقات سرویس دهد.

در آسانسورهایی که قابلیت حمل صندلی چرخ دار(ویلچر) را دارند باید الزامات زیر رعایت شود:

• حداقل ابعاد کابین ۱۴۰*۱۱۰ سانتی متر باشد.
• حداقل عرض بازشو درب کابین ۸۰ سانتی متر باشد.
• مجهز به سیستم تراز طبقه مجدد و مجهز به دکمه بازماندن درب کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن درب باشد.

ویژگی آسانسورهای حمل بیمار( برانکاردبر):

• حداقل ابعاد کابین ۲۱۰*۱۱۰ سانتی متر باشد.
• حداقل عرض بازشو درب کابین ۹۰ سانتی متر باشد.
• مجهز به سیستم تراز طبقه مجدد و مجهز به دکمه بازماندن درب کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن درب باشد.

ویژگی آسانسورهای حمل تخت بیمار( تخت بر):

• حداقل ابعاد کابین ۲۴۰*۱۴۰ سانتی متر باشد.
• حداقل عرض درب کابین ۱۳۰ سانتی متر و حداقل ارتفاع درب کابین ۲۱۰ سانتی متر باشد.
• مجهز به سیستم اینورتر( درایو) باشد.
• مجهز به کلید مخصوصی باشد که آسانسور را در اختیار کاربران آموزش دیده قراردهد.
• مجهز به سیستم برق اضطراری باشد.
• مجهز به سیستم تراز طبقه مجدد و مجهز به دکمه بازماندن درب کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن درب باشد.

نویسنده : سید پوریا مهدوی